Thursday, March 31, 2011

არა

არა,არ ღირან ეპოქები, რომ მათთან დარჩე
და ან დაარქვა გარდასულ სივრცეს შენი სახელი,
ერთი,მოკვდავის სევდა,უფრო სრულია,ვიდრე
სამყარო,
შენც ხომ პატარა ყვავილი გერჩივნა,ქარიან
სატურნს,
მიყვარხარ,მიყვარხარ,მიყვარხარ.აი ჩვენი
ხვედრი.
მერე სიჩუმე.
Posted by at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)